Leren eten is voor een heel groot deel, zien eten. Kleur is namelijk super belangrijk in voeding, juist voor kleine kinderen. De eerste keren dat je kindje vast voedsel probeert, is er zelfs kans dat hij niet eens toekomt aan het proeven van de smaak. Hij registreert zo’n eerste keer dan puur de sensatie van de kleur.
Dat is een van de redenen dat er wetenschappelijk bewezen is dat kleine kinderen soms wel 10 tot 15 keer moeten proeven om hun smaak te ontwikkelen.

Het wennen aan de kleur, structuur en smaak van het gerecht speelt dan allemaal mee.

Kleurenpalet

Wist je dat je aan de kleur van het eten al veel kunt zeggen over de smaak ervan? Over het algemeen kun je zeggen dat rood eten vaak zoet van smaak is. De kleur groen neigt eerder naar een bittere smaak. Geel brengt het zuur in eten naar voren. Jonge kinderen hebben een voorkeur voor zoet. Moedermelk en flesvoeding zijn het eerste voedsel waar ze zelfstandig mee in aanraking komen en dat smaakt zoet. Voor veel kinderen gaat de vlieger dan ook op dat zoete maaltijden beter gegeten worden dan bittere maaltijden. Kortom, de rode maaltijden gaan er letterlijk in als zoete koek. Terwijl het met de groene maaltijden nog wel even stoeien kan zijn. Onthoud echter: de aanhouder wint!

De eerste 1.000 dagenIn de eerste 1.000 dagen van je kleintje wordt de smaak ontwikkeld. En dat is inclusief de zwangerschap. Dat betekent dus dat je twee fases hebt; tijdens de zwangerschap en erna. Tijdens de zwangerschap helpt het om zo gevarieerd mogelijk te eten. Je kindje heeft dan al veel smaken kunnen leren kennen. In de tweede fase komen de elementen van structuur en kleur om de hoek kijken. Het aanbieden van gevarieerd eten betekent dan dus ook volop variëren met de kleur. Daarom zie je bij het openen van een SPRUIT-box met maaltijden soms een heus stoplicht qua kleurenpalet.

Kleurfeitjes

Wist je dat de kleur van het servies ook effect heeft? Er wordt over het algemeen meer gegeten als de kleuren van het eten en het servies overeen komen. Dus meer rijst van een wit bord en bergen pasta bolognese van een rood bord. Met contrasterende kleuren kun je echter de hoeveelheid verlagen, als dat gewenst is.

Ook leuk om te weten is dat blauw in de keuken geassocieerd wordt met ‘niet eetbaar’. Je vindt deze kleur alleen terug in cocktails en snoep. Niet de eerste kleur om aan je kind voor te schotelen dus, hoewel smurfenijs toch wel eens favoriet lijkt als ze zelf mogen kiezen.

Tot slot verbaas je je erover in hoeveel producten gebruik gemaakt wordt van kleurstoffen. Er zijn drie soorten kleurstoffen toegestaan voor levensmiddelen: natuurlijke kleurstoffen (zoals karamel E150), synthetische kleurstoffen, die in de natuur voorkomen maar industrieel vervaardigd worden, en kunstmatige kleurstoffen die geen tegenhanger hebben in de natuur (zoals blauw E131). Gelukkig maken we in de maaltijden van SPRUIT nooit maar dan ook nooit gebruik van kleurstoffen, geen natuurlijke, geen synthetische en geen kunstmatige. Simpelweg omdat puur voedsel al mooi genoeg is!